Οι διατάξεις αφορούν:

1. την θεσμοθέτηση του βάσιμου λόγου απόλυσης,
    

2. την συνυπευθυνότητα μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας ή έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας,
    

3. τις αλλαγές στις ημερομηνίες στην περίπτωση της συμφιλιωτικής διαδικασίας.

Βάσει της τροπολογίας, καταργούνται από την έναρξη ισχύος τους και εφεξής, οι διατάξεις:

1. του βάσιμου λόγου ως σωρευτικό κριτήριο για το έγκυρο της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης εργαζόμενου (άρθρο 48 του ν.4611/2019),
    

2.  της ευθύνης αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων (άρθρο 9 του ν.4554/2018)
    

3. της αναστολής προθεσμιών κατά τη συμφιλιωτική διαδικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργασιακών διαφορών (άρθρο 58 του ν.4611/2019)

 

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Βάσιμος λόγος απόλυσης

​

Kαταργείται η διάταξη του άρθρου 48 του Ν. 4611/2019, με την οποία επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς η μεταβολή της ισχύουσας από το έτος 1920 εργατικής νομοθεσίας, όπως αυτή ουσιαστικά ολοκληρώθηκε το έτος 1955, σχετικά με τις αιτίες λύσης της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρό­νου και τις συνέπειες αυτής που ουσιαστικά αναφέρονται στην αποζημίωση απόλυ­σης.

 

Ο Αναθεωρημένος Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, που κυρώθηκε με το Ν. 4359/2016 (Α5), αποτελεί την επιτομή των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομέ­νων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και είναι ένας από τους βασικούς θεσμικούς πυλώνες του σύγχρονου κοινωνικού κράτους.

​

«Άρθρο 24 - Το δικαίωμα προστασίας σε περιπτώσεις λύσης της σχέσης εργασίας»

​

Με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος προστα­σίας των εργαζομένων σε περιπτώσεις λύσης της σχέσης εργασίας, τα Μέρη αναλαμ­βάνουν να αναγνωρίζουν:

​

Α. το δικαίωμα όλων των εργαζομένων να μη λύνεται η εργασιακή τους σχέση χωρίς βάσιμο λόγο που να συνδέεται με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά τους ή να βασίζε­ται στις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης, της εγκατάστασης ή της υπηρεσίας.

​

Β. το δικαίωμα των εργαζομένων, των οποίων η εργασιακή σχέση λύνεται χωρίς βά­σιμο λόγο, σε επαρκή αποζημίωση ή άλλη κατάλληλη επανόρθωση.

 

Για αυτόν τον σκοπό τα Μέρη αναλαμβάνουν να διασφαλίζουν ότι ο εργαζόμενος, που θεωρεί ότι η σχέση εργασίας του έχει λυθεί χωρίς βάσιμο λόγο, έχει το δικαίωμα προσφυγής σε αμερόληπτο όργανο.

​

    2.Ευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι εργαζομένων

 

Με το άρθρο 9 του Ν. 4554/2018 επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να αντιμετωπιστούν προβλήματα εργασιακών σχέσεων στις κάθε είδους συμβάσεις εξωτερίκευσης υπηρεσιών μιας επιχείρησης προς τρίτους (outsourcing). Η ποικιλία των συμβάσεων αυτών, η πολυπλοκότητα και η δυναμική τους όμως, δεν επιτρέπει τον εντοπισμό αλληλέγγυας ευθύνης μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση υπηρεσίας ή έργου και του παρόχου αυτής με μέσα και προσωπικό που διαθέτει ο πάροχος.
Για το λόγο αυτό η διάταξη του άρθρου 9 του Ν.4554/2018 πρέπει να καταργηθεί ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός α­πασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διατάξεις της ως άνω ρύθμισης, όπως ρητά προβλέπεται στην παράγραφο 11 του άρθρου 9 του Ν. 4554/2018, δεν εφαρμόζονται στις δημό­σιες συμβάσεις του Ν. 4412/2016, καθότι ήδη το ισχύον νομικό πλαίσιο αποσαφηνί­ζει τις σχέσεις κυρίου του έργου και αναδόχου και των υπεργολάβων αυτού.

 

   3.Αναστολή προθεσμιών κατά την συμφιλιωτική δια­δικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών

 

Η διάταξη του άρθρου 58 του ν.4611/2019 δημιουργεί χρονική αβεβαιότητα και επομένως παράταση της άσκησης του δικαιώματος του ερ­γαζόμενου με αίτημα την ακυρότητα της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας ή τη καταβολή ή τη συμπλήρωση της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, γεγονός που οδη­γεί σε ανασφάλεια δικαίου.

​

Analog Group

Tax Department